ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΕΝΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

Όταν ανέβηκαν στη Στενή από το Σκουντέρι, οι πρώτες γειτονιές που δημιουργήθηκαν ήταν στον Κούκο και το Μεσοχώρι.

Μσοχώρ’: που εγκαταστάθηκαν οι Μπεληγιαναίοι και δίπλα στο Μσοχώρ’ ο Χουλιάρας.

Κούκος: που εγκαταστάθηκαν οι Γιαλοί, οι Γιαννουκαίοι, οι Ντουρμαίοι, ο Καλαμάρας και ο Πανώργιας.

Ρέμας: τα σπίτια δίπλα στο ποτάμι ήταν οι Μακρήδες και λίγο πιο ψηλά δίπλα στον δρόμο οι Καμαριωταίοι, Πισιναραίοι, Ντουμαναίοι.

Ο μόνος δρόμος της Στενής ξεκίναγε από την Βρυσίτσα και ανέβαινε στον Κούκο
Δίπλα στη εκκλησία: Λέων,

Πλατεία: Τζιναίοι, Γκούστρας.

Τα Σκουντεριώτικα σόγια της Στενής ξεχωρίζουν πολύ εύκολα γιατί απλά έχουν ξεσυγγενέψει. Τα νέα σόγια, αυτά που ήρθαν μετά την απελευθέρωση, παραμένουν ακόμα συγγενείς. Οι Ντουρμαίοι, οι Πισιναραίοι, οι Μακρήδες, οι Ντουμάνηδες, οι Γιαλοί, οι Μπεληγιανναίοι, οι Κυραναίοι, οι Γιαννουκαίοι, οι Καμαριωταίοι, οι Λέων, έχουν ξεσυγγενέψει από πολύ παλιά. Κάποια από τα πρώτα επίθετα έχουν εξαφανιστεί τελείως από την Στενή, είτε γιατί έφυγαν είτε γιατί δεν άφησαν απογόνους. Κάποιοι άλλοι απλώς άλλαξαν επίθετο. Ασφαλέστερος τρόπος για να βρούμε ποια σόγια ήταν εδώ πριν την απελευθέρωση είναι τα Καλύβια τους.

Ο Βαγγέλης Άγας ήρθε από τη Μήλο (είχε και ρίζες από την Σίφνο), γύρω στα 1925 και πήγε για δουλειά στο Γερακάρι στο Αφράτι. Γνωρίστηκε με τους Γιαμάδες και παντρεύτηκε την Τασά κόρη του Κώστα Γιαμά. Έκαναν την Ανθή, τη Γιαννούλα, τον Κώστα. και το Γιώργο

Η Γιαννούλα έμεινε ανύπαντρη, η Ανθή έκανε το Μήτσο, ο Κώστας πήρε γυναίκα από τους Στρόπωνες με τα επίθετο Λάιου και έκαναν την Τασία το Βαγγέλη κι ακόμα ένα παιδί. Ο Γιώργος έκανε την Τασία, τον Αντώνη και το Βαγγέλη.

Στις 11 Ιουνίου του 2010 απεβίωσε η Παναγιώτα (Πούλα) Αγγελή σύζυγος του Σπύρου, σε ηλικία 95 ετών.

Η Παναγιώτα Αγγελή ήταν κόρη του Αθανασίου Γάτου (Θανασά) και της Σοφίας Μπασούκου από την Αμφιθέα.

Αδέλφια είχε το Βασίλη, το Νίκο, το Γιώργο, το Θοδωρή και την Ευαγγελία.

Το 1931 παντρεύτηκε το Σπύρο Αγγελή του Μιλτιάδη (Μελέτη) και απέκτησαν έξι παιδιά. Τον Κώστα που παντρεύτηκε την Ανδρονίκη Κόκια και απέκτησε τέσσερα παιδιά, τη Βασιλική που παντρεύτηκε το Δημήτρη Μπεληγιάννη και απέκτησαν δύο παιδιά, τη Μαρία που παντρεύτηκε τον Κώστα Δουρδουβέλα και απόκτησαν δύο παιδιά, τη Σοφία που παντρεύτηκε το Βασίλη Γιαλέρη και απέκτησαν δύο παιδιά, τη Στέλλα που παντρεύτηκε το Νικόλαο Νίκα και απέκτησαν δύο παιδιά και τον Μιλτιάδη(Μελέτη) που παντρεύτηκε τη Μαρία Αλεξίου και απέκτησαν δύο παιδιά.

Η Παναγιώτα και ο σύζυγός της ήταν κτηνοτρόφοι και κάθε χειμώνα κατέβαιναν στα χειμαδιά μεταξύ Οινόης, Σχηματαρίου, Δήλεσι.. Μετά από το 1940 άρχισαν να εγκαθίστανται μονιμότερα στα χωριά αυτά ώσπου στο τέλος παρέμειναν μονίμως στην Οινόη.

Η Παναγιώτα(Πούλα) ήταν μια γυναίκα που αγωνίστηκε και κουράστηκε πολύ στη ζωή της. Ήταν μια νοικοκυρά που έπρεπε να κουμαντάρει ένα σπιτικό και να μεγαλώσει έξι παιδιά και παράλληλα να ασχολείται με τις επίπονες κτηνοτροφικές εργασίες βοηθώντας το σύζυγό της στο σκάρο, τη βοσκή, τη στρούγκα, τον κούρο, το άρμεγμα, το πήξιμο του τυριού και τόσες άλλες ασχολίες που είναι κουραστικές και δεν έχουν ωράριο, δεν έχουν ξεκούραση ενώ παράλληλα έπρεπε να ετοιμάσει το σπίτι, το φαγητό για την οικογένεια, την περιποίηση των παιδιών και τόσα άλλα

Ο σύζυγός της Σπύρος απεβίωσε το 1992 σε ηλικία 85 ετών. όπως είπαμε και πιο πάνω ήταν γιος του Μελέτη Αγγελή και αδέλφια είχε τον Κώστα, το Γιάννη (Γιάγκος) τη Στέλλα και τον Οδυσσέα.

Ο Σπύρος ήταν άνθρωπος κοινωνικός και ενδιαφερόταν για τα κοινά. Αξίζει να αναφέρουμε ότι το σχολείο και η εκκλησία στην Οινόη έγιναν με πρωτοβουλίες του Σπύρου, ο οποίος πρωτοστάτησε και ευαισθητοποίησε τους κατοίκους της περιοχής, αξιοποίησε γνωριμίες, συνέβαλε οικονομικά και στο τέλος τα κατάφερε.

Ο Σπύρος και η Παναγιώτα Αγγελή δεν είναι πια μαζί μας, όμως εκπλήρωσαν στο ακέραιο το λόγο για τον οποίο ήρθαν στη ζωή. ήταν τίμιοι, εργατικοί, καλοί γονείς, ενδιαφέρθηκαν για τους συνανθρώπους τους και άφησαν πίσω τους έξι παιδιά, δεκατέσσερα εγγόνια και πολλά δισέγγονα, όλα με θέση και προσφορά στην κοινωνία