Όχι
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας βασιλιάς και είχε μια πολύ όμορφη κόρη.
Έρχονταν οι γαμπροί και τη ζητούσαν, αλλά ο βασιλιάς ήταν στριμμένος και δεν ήθελε κανέναν.
Λέει λοιπόν μια μέρα ο βασιλιάς.
Όποιος την καταφέρει να τον παντρευτεί, να την πάρει να ησυχάσουμε, αλλά όποιος θέλει να την παντρευτεί και δεν τα καταφέρει θα τον σκοτώσω.
Αλλά αυτός είχε πει της βασιλοπούλας κρυφά. «όταν έρχονται γαμπροί και σε ρωτάνε εσύ θα λες πάντα όχι».
Πήγε λοιπόν ένας πλούσιος γαμπρός και της λέει. Θέλεις να με παντρευτείς; Όχι, έλεγε αυτή.
Με αγαπάς; Όχι.
Θες να κοιμηθούμε μαζί; Όχι.
Όχι το ένα, όχι το άλλο, στο τέλος τον σκότωσαν το γαμπρό.
Πάει άλλο βασιλόπουλο.
Θα με παντρευτείς; Όχι.
Μ΄ αγαπάς; Όχι
Όχι, όχι, όχι…
Στο τέλος τον σκότωσαν κι αυτόν.
Πήγαν κι άλλοι πολλοί, αλλά κανένας δεν την κατάφερε να πει «Ναι» και όλους τους σκότωσαν.
Μέχρι που ήρθε ένας κουρελής, φτωχός, με βρώμικα ρούχα.
Βρε παιδί μου, τόσοι και τόσοι πήγανε με λεφτά και χρυσάφια και δεν τα κατάφεραν που πας εσύ; Θα σε σκοτώσουνε, του έλεγαν όσοι μάθαιναν τους σκοπούς που είχε.
Εγώ θα πάω κι ας με σκοτώσουνε. Πάει λοιπόν και της λέει.
Βασιλοπούλα μ΄αγαπάς Όχι.
Θα σε πείραζε να παντρευτούμε; Όχι.
Θα σε πείραζε να κοιμηθούμε μαζί; Όχι.
Κι έτσι ο βασιλιάς αναγκάστηκε να του τη δώσει, γιατί το είχε υποσχεθεί.
Διήγηση Μαρία Ντούρμα-Μητάκη
---
Όχι – Το παραμύθι της παντρειάς
Το παραμύθι αυτό είναι μια αρκετά σαφής αναπαράσταση της πολιτικής του φλερτ, πριν τον απαραίτητο γάμο, κατά την οποία μια καθώς πρέπει κοπέλα της παντρειάς οφείλει να δείχνει ακατάδεχτη, ώστε να θεωρηθεί φρόνιμη. Ο πατέρας που διστάζει να παντρέψει την κόρη του, είναι πασίγνωστο και πολύ διαδεδομένο μοτίβο σε πολλές παραδόσεις. Οι λόγοι ποικίλουν από μύθευμα σε μύθευμα. Άλλοτε ο πατέρας έχει αδυναμία στην κόρη του ή κάποιες φορές είναι κι ερωτευμένος μαζί της (Γκριμ). Άλλες φορές ζητάει σε αντάλλαγμα κάτι που δεν μπόρεσε να βρει για να τη δώσει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο βασιλιάς είναι απλώς «στριμμένος» και οι ζωές των γαμπρών δε σημαίνουν τίποτα γι’ αυτόν. Η επιθυμία της κόρης δεν είναι ξεκάθαρη. Δεν καταλαβαίνουμε αν εκτελώντας την επιθυμία του πατέρα της πέφτει θύμα της εξυπνάδας του τελευταίου γαμπρού ή γίνεται συνένοχός του, πάντα κατά τις διαταγές του βασιλιά. Είναι πολύ πιθανό ο διακανονισμός εκείνη την εποχή να μη συμπεριλάμβανε την ενδιαφερόμενη. Η συμφωνία τελούταν μεταξύ των οικογενειών. Αυτός ο τρόπος, αν και όχι τόσο αξιοκρατικός ή δίκαιος, ήταν αρκετά βολικός, εφ’ όσον ο προορισμός της γυναίκας ήταν να παντρευτεί όσο πιο καλά γίνεται και να κάνει οικογένεια. Το φλερτ πριν το γάμο, θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν μπόνους για τους μελλοντικούς συζύγους. Η δεξιότητα του γαμπρού έγκειται στο να βρει το αδύναμο σημείο στον εξωφρενικό όρο του δύσκολου πατέρα. Συνήθως η λύση στο αίνιγμα είναι τόσο απλή όσο και έξυπνη, όμως ο γαμπρός είναι κατά κανόνα φτωχός. Μια ενδιαφέρουσα εκδοχή του ίδιου παραμυθιού από την Ιταλία, αναφέρεται σε έναν βασιλιά, που ήθελε ο γαμπρός του να του δώσει κάτι που δεν του έχουν δώσει ποτέ. Αφού συσσωρεύτηκαν στο παλάτι του όλα τα πλούτη του κόσμου κι εκείνος δεν έβρισκε κάτι που να μην το είχε ξαναπάρει, ήρθε ένας ζητιάνος και του έδωσε ένα χαστούκι.
Γεωργία Καρδιόλακα