Αφανείς ήρωες
Ήρωες δεν είναι μόνο αυτοί που γράφονται στα βιβλία και τους καταθέτουν στεφάνια.
Ο ηρωισμός, δεν αποτελεί μόνιμο χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Είναι δυνατόν οι κρίσιμες περιστάσεις να δημιουργήσουν ήρωες.
Στις κρίσιμες στιγμές του έθνους μας, άνθρωποι απλοί έδωσαν και τη ζωή τους για την πατρίδα. μας. κι όσοι δεν σκοτώθηκαν, γύρισαν πίσω στο σπιτάκι τους, στη φτώχεια τους, στην καθημερινή τους μιζέρια.
Γύρισαν στα χωράφια τους, στα πρόβατά τους, στην εργασία ή στην ανεργία τους, στα ξυπόλητα παιδιά τους και στις γυναίκες τους.
Και δε ζήτησαν τίποτα, γιατί γι αυτούς, αυτό που έκαναν ήταν το αυτονόητο, το καθήκον.
Βέβαια αυτή η αντιμετώπιση ήταν αποτέλεσμα παιδείας. Μιας παιδείας διαμορφωμένης μέσα από την ιστορία και την παράδοση, ρουφηγμένη σταλιά-σταλιά, σαν τη δρόσο των φύλλων, σαν τις σταλαματιές των κεραμιδιών μετά το τέλος της βροχής, μέσα από την κοινωνική ατμόσφαιρα της εποχής, τις λειτουργίες και τις διδασκαλίες, τα σχολεία και τις εκκλησίες και τους απαράβατους άγραφους θεσμούς.
-Τρεις Στενιώτες έλαβαν μέρος στη μάχη στις» Καρούτες», κοντά στην Άμφισσα το 1944 στις 5 Ιουλίου.
Κατά τη μάχη αυτή σκοτώθηκαν 300 Γερμανοί στρατιώτες.
Οι Στενιώτες που πολέμησαν ήταν:
Ο Γιώργος Τζίνης του Σταύρου (Ερμής)
Ο Δημήτρης Σουλτάνης του Αναστασίου (Κριεζώτης)
Ο Σπύρος Ντούρμας του Χαραλάμπου (Ατρόμητος), ό οποίος έπεσε ηρωικά κατά τη διάρκεια της μάχης.