ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΕΝΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

Ο Κωνσταντίνος Καρλατήρας (Μοναχογιός), γεννήθηκε το 1905 και απεβίωσε το 1992.

Η σύζυγός του Αναστασία, το γένος Γερακίνη, γεννήθηκε το 1907 και απεβίωσε το 1994.

Και οι δύο απεβίωσαν σε ηλικία 87 ετών.

Παντρεύτηκαν το 1933 και απέκτησαν δύο παιδιά, το Θανάση κι το Βαγγέλη.

Ο Θανάσης γεννήθηκε το 1934 και ο Βαγγέλης το 1947.

Στο διάστημα από τη γέννηση του Θανάση μέχρι τη γέννηση του Βαγγέλη, απέκτησαν άλλα τέσσερα παιδιά, τα οποία απεβίωσαν σε βρεφική ηλικία.\

Ο Θανάσης παντρεύτηκε με την Ελένη Γάτου και απέκτησε τρία παιδιά. Τον Κώστα, την Τασούλα και το Βαγγέλη.

Ο Βαγγέλης παντρεύτηκε με την Παρασκευή Κορώνη και απέκτησε δύο παιδιά, τον Κώστα και την Τασούλα.

Ο Κώστας Καρλατήρας ήταν ξυλουργός και βαρελάς. Ήταν πολύ καλός στη δουλειά του και εκτός από τη Στενή ήταν περιζήτητος και σε όλα τα χωριά της περιοχής.

Η σύζυγος του Αναστασία ασχολείτο με τη φροντίδα του σπιτιού, την ανατροφή των παιδιών, αλλά και με τις αγροτικές εργασίες, μιας και το επάγγελμα του συζύγου της δεν του επέτρεπε να έχει πολύ χρόνο για να ασχοληθεί με τα αγροτικά. Άλλωστε όπως όλοι ξέρουμε οι αγροτικές εργασίες σε θέλουν στην ώρα τους (τρύγος, συγκομιδή ελιάς, θέρος κλπ).

Τα παιδιά τους ο Θανάσης και ο Βαγγέλης συνέχισαν το επάγγελμα του πατέρα τους δουλεύοντας σαν ξυλουργοί στη Χαλκίδα. Ο Θανάσης συνταξιοδοτήθηκε σαν ξυλουργός, ενώ ο Βαγγέλης, αφού δούλεψε αρκετά χρόνια, μετά στράφηκε προς άλλες απασχολήσεις.

Ο Κώστας και η Αναστασία υπήρξε ένα υπόδειγμα αντρόγυνου. Άνθρωποι απλοί, καλοσυνάτοι, εργατικοί. Αντιμετώπιζαν με σεβασμό και αγάπη τους συμπατριώτες τους.

Έζησαν και εργάστηκαν με τιμιότητα και δεν βαρυγκώμησαν ποτέ σε όλες τις ατυχίες που τους έτυχαν στη ζωή.

Γι αυτό και όλοι οι συμπατριώτες, τους αγαπούσαν και τους εκτιμούσαν.

Ο Γιάννης Καρλατήρας απεβίωσε τα ξημερώματα της Κυριακής 20 Απριλίου 2008 σε ηλικία 77 ετών και η κηδεία του έγινε στις 20 Απριλίου στις 17.00 στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Χαλκίδος.

Η απώλεια του βύθισε στο πένθος τους συγγενείς, τους φίλους και τον ιατρικό κόσμο της Χαλκίδας. Ο Γιάννης ήταν ιδιαίτερα γνωστός στην κοινωνία της Χαλκίδος και διατηρούσε για πολλά χρόνια τη Γυναικολογική κλινική στην πλατεία της Αγίας Βαρβάρας, μαζί με τον αείμνηστο αδελφό του Στράτο, συνεχίζοντας το λειτούργημα του πατέρα τους Βασίλη Καρλατήρα.

Γιος του Βασίλη και της Αμυγδαλίας Καρλατήρα, γεννήθηκε το 1931, στις Στρόπωνες, ενώ όλα τα άλλα αδέλφια του γεννήθηκαν στη Στενή. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο Στενής και το Γυμνάσιο Χαλκίδος. Στη συνέχεια μετέβη στην Ιταλία όπου σπούδασε την Ιατρική, πήρε την ειδικότητα του Μαιευτήρα., και μαζί με τον αδελφό του Στράτο λειτούργησαν και βελτίωσαν τη Μαιευτική κλινική που είχε ο πατέρας τους Βασίλης Καρλατήρας.

Νυμφεύτηκε την Λίτσα Δημητριάδου και απέκτησαν δύο παιδιά, το Βασίλη και την Παναγιώτα. Ο Βασίλης είναι ασφαλιστής και η Παναγιώτα είναι παντρεμένη με τον φαρμακοποιό Νίκο Αντωνίου. Από τη Γιώτα είχε αποκτήσει και ένα εγγονάκι τον Λευτέρη που είναι 18 μηνών. Και επρόκειτο να αποκτήσει ακόμη ένα, μια και η Γιώτα είναι έγκυος και σε ένα μήνα περίπου θα έφερνε στον κόσμο και ένα άλλο παιδί. Τα τελευταία χρόνια είχε βγει στη σύνταξη.

Εκεί που πάει ο Γιάννης δεν θα είναι μόνος, θα βρει τους γονείς του και τον αδελφό του Στράτο και τόσους άλλους, φίλους και συγγενείς που έχουν απελευθερώσει την ψυχή τους από τη φυλακή του σώματος, και ζουν αιώνια, μια ζωή ανώτερη και πνευματική.

Ο Στράτος Καρλατήρας, απεβίωσε στις 24-10-1994.

Ήταν γιος του Βασίλη Καρλατήρα και της Αμυγδαλίας Θέμελη.

Παντρεύτηκε με τη γιατρό Λαμπρινή Φυτιλά και απέκτησαν μία κόρη, την Αμυγδαλία (Λία).

Είχε άλλα τέσσερα αδέλφια. Το Γιάννη τη Λούλα, το Χρήστο και το Γιώργο.

Ένας γεννημένος ευεργέτης και ορκισμένος φίλος, θαυμαστής και λάτρης της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Στενής, στην οποία πρόσφερε πολλά, χωρίς να ζητήσει τίποτα.

Αγαπούσε τη νεολαία και ενδιαφερόταν για τη μόρφωση και πρόοδό της, κάνοντας ότι περνούσε απ΄το χέρι του προς αυτή την κατεύθυνση, θεσμοθετώντας χρηματικά και άλλα βραβεία για τους αριστούχους μαθητές, ώστε να καλλιεργηθεί μεταξύ τους η άμιλλα και ο ευγενής ανταγωνισμός. Ενίσχυε τα ταμεία των συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων για καλυτέρευση των σχολείων κλπ.

Αγαπούσε την πατρίδα του, την ιστορία της και τις παραδόσεις της και έφτιαξε το μνημείο ηρώων στη Στενή για να μπορούμε εμείς οι μεταγενέστεροι να αποτίουμε φόρο τιμής στους ήρωες προγόνους μας.

Δεν αρνήθηκε καμία συνδρομή για οποιονδήποτε λόγο, ενισχύοντας πρόθυμα κάθε φιλότιμη προσπάθεια.

Σαν γιατρός (Μαιευτήρας-Γυναικολόγος), βοήθησε άπειρες μητέρες να φέρουν στον κόσμο τα παιδιά τους.

Σαν άνθρωπος δεν έβλαψε κανέναν, δεν επεδίωξε να κερδίσει κάτι σε βάρος των άλλων.

Και τι ζήτησε για όλα αυτά; Τίποτα. Απολύτως τίποτα. Καμιά υλική ή ηθική ανταμοιβή. Μόνο τη φιλία, την εκτίμηση, την αγάπη και μια γελαστή «καλημέρα» από τους συμπατριώτες του.

Οι Καρλατηραίοι ήρθαν στην Εύβοια από την λίμνη Κάρλα (Καρλατηραίοι δηλαδή από τη περιοχή της ).

Υπήρχε κάποτε εκεί ένα σόι με πολλά αδέρφια, που είχαν μια αδερφή.

Την αδερφή τους αυτή την κακοποίησε ένας Τούρκος. Επειδή δε αυτή προσπάθησε να αμυνθεί με ένα μαχαίρι, χωρίς να το κατορθώσει, ο Τούρκος μετά τη σκότωσε. Αυτόν τον Τούρκο τον σκότωσε ένας αδερφός της, με την συμπαράσταση και άλλων δικών του. Οι Τούρκοι κινήθηκαν για συλλήψεις και για να αποφύγουν τις διώξεις κατέφυγαν στην Εύβοια. Κάπου προς το Ξηροχώρι. Όμως έπειτα από λίγο χρόνο «Τούρκοι και Έλληνες», από τους ιθύνοντες, τους ειδοποίησαν να φύγουν από εκεί γιατί τους ζητούσαν να τους συλλάβουν. Έτσι φύγανε προς τα κάτω και φτάσανε στους Στρόπωνες και στο Μίστρο. Ο ερχομός τους από τη Κάρλα στην Εύβοια πρέπει να έγινε πριν την επανάσταση του 1821, γιατί οι αρχές που τους ειδοποίησαν δεν ήταν μόνο ελληνικές αλλά και τούρκικες. Είναι πολύ πιθανό να ήρθαν στην Εύβοια την εποχή που η Βόρειος Εύβοια υπαγόταν στον Αλή πασά των Ιωαννίνων. Πέντε ήταν οι γενάρχες των Καρλατηραίων στην Εύβοια. Στη Στενή ήρθαν Καρλατηραίοι και από τους Στρόπωνες και από το Μίστρο.

(Από την εφημερίδα του Θεολόγου Σήμαντρο.

Περίοδος Β-ΧΡΟΝΟΣ ΣΤ-Αρ. φύλλου 16).