Πρόλογος για παραδοσιακή φορεσιά
Οι φορεσιές, εκτός από τον πρακτικό σκοπό της χρήσης τους, όπως η προφύλαξη του σώματος από το ψύχος κ.λπ., χρησιμοποιούντο και ως διακριτικό γνώρισμα του φύλλου, (άνδρας, γυναίκα) της ηλικίας, (παιδί, ενήλικος, γέροντας,(ηλικιωμένη) της κοινωνικής τάξης, (πλούσιοι, φτωχοί) του επαγγέλματος (κληρικού, γεωργού, κτηνοτρόφου) της ελεύθερης η της παντρεμένης.
Η δε ποικιλία της φορεσιάς εξαρτιόταν από την υπάρχουσα οικονομική κατάσταση κατά τόπο και κατά άτομο, τα διάφορα είδη υφασμάτων που παράγονταν στην περιοχή (μάλλινα, λινά, βαμβακερά, μεταξωτά κ.λπ.) αλλά και την επικοινωνία, εμπορική ως και πολιτιστική που υπήρχε με άλλους τόπους.
Στην περιοχή μας όμως, κυρίως στηριζόταν στην τοπική οικονομία και για την κατασκευή και διακόσμηση του ενδύματος, γινόταν χρήση εγχωρίων υφαντικών υλών για την κατασκευή από κάθε οικογένεια του αναγκαίου υφάσματος.
Το νησί της Εύβοιας χαρακτηρίζεται από την ποικιλομορφία του και από τις μεγάλες αποστάσεις. Αυτό λοιπόν εξηγεί πως στο ίδιο νησί έχουμε τόσους πολλούς τύπους φορεσιών που διαφέρουν μεταξύ τους. Έτσι λοιπόν στο ίδιο νησί βρίσκουμε την νησιώτικη βράκα, άλλα και την φουστανέλα.
Στη Χαλκίδα αμέσως μετά την απελευθέρωση από τους τούρκους άρχισε σιγά να επιβάλλεται το ευρωπαϊκό ντύσιμο. Κάτι που δεν ακολούθησαν τα χωριά της Εύβοιας τα οποία κράτησαν το παραδοσιακό τους χρώμα έως τον μεσοπόλεμο. Στην περιοχή της Δίρφης και της Μεσσαπίας οι αλληλεπιδράσεις και οι ομοιότητες είναι αρκετές. Οι άνδρες φορούν τη φουστανέλα σαν επίσημη στολή και την φουστανελωτή πουκαμίσα τις καθημερινές και οι γυναίκες τη φορεσιά με τα σεγκούνια. Αν θέλουμε να βρούμε ομοιότητες με άλλη περιοχή πρέπει να τις αναζητήσουμε στο νομό Βοιωτίας και στα αρβανιτοχώρια και όχι στην Βόρειο η Νότιο Εύβοια. Οι διαφορές και στα χωριά της Δίρφυς και της Μεσσαπίας είναι αρκετές. Έχουμε λοιπόν την μαύρη σεγκούνα στα πεδινά χωριά και την κόκκινη σεγκούνα στα χωριά γύρω από τη Στενή. Εκτός από το χρώμα της σεγκούνας οι μικροδιαφορές ανάμεσα στα χωριά είναι αρκετές π.χ. στα βελούδα μετά το 1900 βλέπουμε στα Ψαχνά ελαφρύ μωβ, στους Καθενούς και Θεολόγο πράσινο, μελιτζανί και μπορντό, στη Μακρυκάπα και στη Στενή μονόχρωμα
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΗΣ
Η ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΦΟΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΣΤΕΝΗΣ