Αρμυροκουλούρα και άλλοι τρόποι για να μάθετε ποιον θα παντρευτείτε
Η αρμυροκουλούρα ζυμώνεται σε πολλά μέρη της Ελλάδας και τρώγεται ορισμένες μέρες, έπειτα από ολοήμερη νηστεία, όπως του Αγίου Ιωάννου (24 Ιουλίου) και συνηθέστερα την Καθαρή Δευτέρα από ανύπαντρες νέες. Πιστεύεται ότι στα όνειρα της νύχτας που ακολουθεί την κατανάλωση της αρμυροκουλούρας, η ενδιαφερόμενη θα δει το μέλλοντα σύζυγο.
Το αλεύρι το συγκεντρώνουν, φανερά ή κρυφά, συνήθως από τρία πρωτοστέφανα σπίτια και το ζυμώνουν και το ψήνουν κόρες που έχουν τους γονείς τους ή έγγαμες που οι άντρες τους ζουν. Η μια απ΄αυτές φέρνει το αλάτι, η δεύτερη το αλεύρι και η τρίτη το νερό, που πρέπει να είναι «αμίλητο».
Η ποσότητα από τα τρία είδη είναι η ίδια.
Η ερμηνεία του φαινομένου είναι φανερή. Με τη δίψα που προκαλεί το άφθονο αλάτι τα όνειρα τα σχετικά με τη δίψα που ταλαιπωρεί το μαντευόμενο άτομο είναι άφθονα. Από τη δίψα αυτή, είναι φυσικό να σπεύδουν να το απαλλάξουν πρόσωπα γνωστά και ανάμεσα σ΄αυτά το πρόσωπο για το οποίο ενδιαφέρεται ο μαντευόμενος.
Η ανακοίνωση αργότερα του ονείρου σε πρόσωπο συνδεόμενο με τον αγαπώμενο διευκολύνει τη δημιουργία ευνοϊκής ατμόσφαιρας για προσέγγιση.
Εκτός από την αρμυροκουλούρα υπήρχαν κι άλλοι τρόποι που η νέα «μάθαινε» αν θα παντρευτεί και με ποιον.
-Έβαζαν στην τσέπη του γαμπρού κουφέτα την ώρα της γαμήλιας τελετής και το βράδυ τα βάζανε κάτω από το μαξιλάρι τους και αυτόν που θα ονειρευτούνε θα τον παντρευτούν ή μπορούσε να δουν κάποιον άλλον με το ίδιο όνομα.
-Έπαιρναν στάρι κρυφά απ΄το καλάθι των Αγίων Θεοδώρων, το έβαζαν στο μαξιλάρι τους και θα παντρευόντουσαν αυτόν που στο όνειρο τους θα θερίζανε μαζί.
-Έγραφαν τα ονόματά τους στα παπούτσια της νύφης κι αν έσβηναν (μετά βέβαια την τελετή) θα πεντρευόντουσαν.
-Η νύφη όταν βγαίνει από την πόρτα του σπιτιού της για να πάει στην εκκλησία, ζβαρνάει (σέρνει) τα πόδια της για να τους παρασύρει όσες την ακολουθούν στο γάμο.
---
Με την πάροδο του χρόνου, πολλά από τα παλιά έθιμα και συνήθειες θα ξεχαστούν και είναι λίγοι αυτοί που τα γνωρίζουν. Συνήθως οι γεροντότεροι.
Γι αυτό αν γνωρίζετε κάτι σχετικό με παλιές συνήθειες και έθιμα κρατήστε τα ή δημοσιεύστε τα, γιατί τα γραπτά μένουν.
Γιάννης Γιαννούκος