Ο Κωνσταντίνος Γιαννούκος (Μπαμπαχούσος), είχε επιτύχει στη Νομική Σχολή Αθηνών και μετά από δύο έτη σπουδών, τα παράτησε γιατί παντρεύτηκε εξ έρωτος με την Παναγιού Λέων.

Λόγω όμως των γνώσεων που είχε αποκτήσει από τις σπουδές του, διορίστηκε δικαστικός κλητήρας, αλλά παράλληλα ασχολείτο και με τα χωράφια.

Ήταν λιγομίλητος, αλλά θυμόσοφος και οι ατάκες που έλεγε ήταν πάντα επιτυχημένες. Είχε ιεραρχήσει τις προτεραιότητες του και δεν παρέκλινε ούτε «κατά κεραίαν» από το στόχο του.

Πηγαίνοντας μια μέρα στο χωράφι, συναντιέται με τον Γιώργο Βλάχο.(Ζορμπαλή).

Ο Ζορμπαλής είχε καμίνι δίπλα στο δρόμο που πήγαινε για τα «Αλώνια» και όποιος πήγαινε για τα χωράφια, περνούσε υποχρεωτικά από εκεί.

Καλημέρα κυρ Κώστα, λέει ο Βλάχος.

Ο Κυρ Κώστας δεν του απάντησε και προχώρησε.

Μετά από λίγες μέρες, ξανασυναντήθηκαν.

Ξανά τον καλημέρισε ο Ζορμπαλής, αλλά ο Κυρ Κώστας πάλι δεν του απάντησε.

Ο Βλάχος συμπέρανε, ότι κάτι έχει μαζί του και δεν του μιλάει.

Την επόμενη φορά που συναντήθηκαν και ενώ τον καλημέρισε ο Βλάχος και ο Κυρ Κώστας δεν του μίλησε, τον πιάνει από το χέρι για να τον σταματήσει και του λέει.

Κυρ Κώστα, έχεις τίποτα μαζί μου;

Όχι ρε Βλάχο, τι να έχω;

Τότε γιατί δεν μου μιλάς; Λέει ο Βλάχος.

Άκου ρε Βλάχο.

Μου είπες καλημέρα.

Ε λοιπόν θα σου πω και εγώ καλημέρα.

Αλλά μήπως θα μείνουμε εκεί;

Μετά θα με ρωτήσεις που πάω.

Θα σου πω, στο χωράφι.

Θα μου πεις, τι θα κάνεις στο χωράφι;

Θα σου πω, ότι πάω για να σπείρω.

Θα μου πεις . Τι θα σπείρεις;

Θα σου πω, καλαμπόκι.

Θα μου πεις, γιατί καλαμπόκι και όχι ρεβίθια και θα αρχίσεις να μου λες γιατί θα ήταν καλύτερα τα ρεβίθια από το καλαμπόκι

Και μετά θα σου πω εγώ γιατί πρέπει να σπείρω καλαμπόκι και σταματημό δεν θα έχουμε.

Κι αν συναντήσω κι άλλον πιο κάτω και μου πει κι αυτός καλημέρα, θα έχουμε κι άλλη κουβέντα και έτσι που θα πάει η δουλειά, θα βραδιάσει και δεν θα έχω φτάσει στο χωράφι.

Αν θέλεις κουβέντα, έλα το βράδυ στο καφενείο να μιλάμε με τι ώρες.

Γιάννης Γιαννούκος

• Προηγούμενο
• Επόμενο