ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΕΝΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

Ανέκαθεν κτηνοτρόφοι, ελαιοπαραγωγοί και ρετσινάδες.

Τα τελευταία 150 χρόνια τρείς φορές άλλαξαν την τοποθεσία του χωριού οι κάτοικοί του. Παλιός τόπος κατοικίας ο Παλιόμιστρος. Μιάμιση περίπου ώρα η απόσταση με τα πόδια από την Σέττα. Εκεί διασώζεται και σήμερα η εκκλησία της Αγ. Παρασκευής.

Κατόπιν μεταφέρθηκαν στον Άνω Μίστρο. Εκεί διασώζονται τρεις εκκλησίες. Το παλιό καθολικό του Αγίου Δημητρίου, ο Αι-Λιάς το κοιμητήριο και ο Άγιος Χαράλαμπος.

Κατόπιν κατέβηκαν στο σημείο που είναι σήμερα το χωριό στο Χάνι. Παλιό χάνι ιδιοκτησίας Γιώργου Τσώκου και Παναγιώτη Ντάρλα το οποίο εξυπηρετούσε βασικά τους Κουμιώτες..

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΣΙΕΣ

Δρακοσπηλιά, Ζεστό νερό, Κοτρώνι: Ίχνη συνεχόμενης οίκησης από τη νεολιθική περίοδο έως την κλασσική περίοδο.

ΠΥΡΓΟΣ ΜΙΣΤΡΟΥ

Σε υψόμετρο 250 μέτρων κοντά στην εκκλησία των Αγίων Αναργύρων

ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

Της Αγίας Μαρίνας στο σημερινό χωριό, του Αγίου Δημητρίου στον Πάνω Μίστρο και της Αγίας Παρασκευής στον Παλιόμιστρο.

ΟΙΚΙΣΜΟΙ

ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟ

Κτηνοτροφικός οικισμός, με το πανηγύρι του Βροντά από τα λίγα που διατηρεί τα παλιά έθιμα ατόφια, τον αγώνα δρόμου και τη δημοπρασία.

Γιάννης Μητάκης

Όμορφο γραφικό χωριό, κτισμένο στους πρόποδες της Δίρφυς και επάνω στον κατάφυτο, από τεράστια πλατάνια και οργιώδη βλάστηση, παραπόταμο του Μεσάπειου. Το χωριό είναι πεντακάθαρο και πολύ περιποιημένο με ωραία σπίτια, μεγάλες αυλές, γεμάτες λουλούδια και οπορωφόρα δένδρα.

Το χωριό

Σε όλο το χωριό θα βρείτε βρύσες με τρεχούμενα νερά και βλάστηση κάθε είδους, αλλά εκεί που αντικρίζει κανείς την αληθινή πανδαισία της φύσης, είναι το ποτάμι στη βορειοδυτική πλευρά του χωριού, όπου μπορεί ο επισκέπτης να σταθμεύσει και να δροσιστεί στις ¨ΠΟΛΛΕΣ ΒΡΥΣΕΣ¨ κάτω από την σκιά των αιωνόβιων πλατανιών.

Λίγο πιο κάτω, στην όχθη του ποταμού βρίσκεται το μοναστήρι της ¨ΠΑΝΑΓΙΑΣ¨, όπου κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου, στη γιορτή της Παναγίας συγκεντρώνει πολλούς προσκυνητές απ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της πατρίδας μας. Στο χωριό θα βρείτε όμορφα και πεντακάθαρα καταστήματα όπως Σούπερ Μάρκετ, καφετερίες, ταβέρνες με ντόπια κρέατα, τοπικές σπεσιαλιτέ και ότι άλλο θελήσετε. Στο κέντρο του χωριού υπάρχει πάρκο με πολλές αθλητικές εγκαταστάσεις, παιδικές χαρές και χώρους αναψυχής. Θα ήταν παράλειψη του επισκέπτη του χωριού Πάλιουρα, να μην επισκεφθεί και το φαράγγι της Αγάλης, όπου φθάνοντας στην είσοδό του, εναλλάσσονται μπροστά του καταπράσινες πλαγιές με άγρια βλάστηση και απόκρημνοι βράχοι με ποικίλους χρωματισμούς, δοκιμάζοντας έτσι τις αισθήσεις του και την φυσιολατρική του διάθεση. Το φαράγγι της Αγάλης έχει 1χλμ. Άνετης πεζοπορίας περίπου και οι κοίτες του είναι κατάσπαρτες από πλατάνια και κάθε λογής βλάστηση. Έχει πολλά τρεχούμενα νερά, στο μεγαλύτερο μέρος του χρόνου και πολλές πηγές, απ’ όπου γίνεται και η ολική ύδρευση του Πάλιουρα.

Γιάννης Μητάκης

Κέντρο παραγωγής λευκού κρέατος. Πριν από λίγα χρόνια η ευρύτερη περιοχή του Πισσώνα παρήγαγε τα 3/8 όλης της πανελλήνιας παραγωγής. Η αγροτική του παραγωγή είναι τεράστια και τροφοδοτεί τη Χαλκίδα και την Αθήνα με μεγάλες ποσότητες.

Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, τρείς αγοραστές από τα Βάβουλα αναφέρονται σαν οι πρώτοι οικιστές του Κάτω Πισσώνα. Σταδιακά ήρθαν και άλλοι.

Το 1906 αγόρασαν τον Πάνω Πισσώνα, τον μοίρασαν σε 20 ζευγάρια γης και άρχισε η εγκατάσταση. Σήμερα οι δυο οικισμοί έχουν ενωθεί.

Ετυμολογικά σύμφωνα με μια άποψη η περιοχή πήρε το όνομα από τους πεσόντες μιας που σύμφωνα με την παράδοση εκεί έγινε φονική μάχη, ενώ με άλλη άποψη από το αιώνιο πούσι το οποίο «πέφτει» στην περιοχή.

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΣΙΕΣ

Ο πύργος του Μόστρα.

Μεσαιωνικός πύργος ο οποίος διατηρείται ακέραιος. Πήρε το σημερινό του όνομα από τον

τελευταίο τσιφλικά ιδιοκτήτη του Σπυρίδωνα Μόστρα.

Γιάννης Μητάκης

Το κείμενο βασίστηκε σε αφήγηση του Θανάση Γιαλού (Αλή-πασάς). Γεννήθηκε τη Δευτέρα 20 Μαΐου 1935 στη Στενή. Το πατρικό του είναι εκεί που είναι σήμερα το σουπερ μάρκετ Ντόβρου. Πηγαινοερχόταν από τη Στενή στον Πούρνο ώσπου το 1948 εγκαταστάθηκε μόνιμα στον Πούρνο. Αρχίζει λοιπόν την αφήγηση:

«Το πιο πιθανό είναι η ονομασία του χωριού να έγινε από τα πουρνάρια που είναι γεμάτη η περιοχή. Στον Πούρνο συναντιούνται το Καμπιώτικο ρέμα, το Στενιώτικο και το Καλαμαντάρι από το Μίστρο. Ο πιο παλιός οικισμός στην περιοχή, όπως έχω ακούσει ήταν η Μυρμηγκιόνα, στα Έρμα δεν ξέρω πόσο παλιά μπορεί να ήτανε. Μετά έχω ακούσει για ένα χωριό που το έλεγαν του Τσουλή το χωριό. Το Παλιοχώρι στην Πολυτύρα και απέναντι στα 500 μέτρα οι Μουριές με 2-3 σπίτια. Από όλα αυτά δεν έχει μείνει ούτε πέτρα. Την Πολυτύρα την είπαν έτσι γιατί έβγαζε πολύ τυρί. Εκεί είχαν το χειμαδιό και τσοπάνηδες από τη Στενή και τα Καμπιά. Οι Μπεληγιαναίοι, ο Παπαλάμπρος , ο Καρατζάς κ.α